Οι γλάροι πετούσαν χαμηλά,
να αγγίζαν θέλαν το καράβι
λίγο να ξαποστάσουν
πριν αυτό φύγει μακριά.
Τα καραβόσκοινα μάζευαν οι ναύτες.
Ο θόρυβος της άγκυρας
που πάσχιζε να ανέβει στο καράβι,
μαχαιριά ήταν στην καρδιά
λίγο πριν ανέβει ο καταπέλτης.
Τότε γύρισα και σε είδα
να κρατάς με δυσκολία
ένα μαντήλι αποχαιρετισμού.
Ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Κάθε που έβλεπα την θάλασσα,
άδειαζε η ψυχή μου…
Παύλος Παυλίδης
2/ 03 /2020
