Ρωμαίος & Ιουλιέτα Φράνκ Ντίσκε 1884
Φοβάμαι για το αύριο.
Να ήξερες πόσο αθόρυβα με πλησιάζει.
Είναι τόσο σύντομα που σίγουρα,
σίγουρα με τρομάζει.
Φοβάμαι για τους φίλους μου.
Κοίτα έχουν χαθεί
και εγώ μοναχός περπατώ,
μες στο βαθύ σκοτάδι.
Φοβάμαι για τα παιδιά μας.
Ο κόσμος γίνεται όλο και χειρότερος
το μέλλον τους είναι φωτιά που βράζει.
Μα δεν φοβάμαι να σου πω το σ' αγαπώ.
Είσαι το χθες, το παρόν το αύριο
και αυτό με τίποτα δεν αλλάζει.
Κράτα μου το χέρι, φίλα με,
κάνε μου έρωτα όπως ποτέ δεν έχουμε κάνει,
να μην φοβάμαι τίποτα.
Σβήσε το φως και κάνε μέρα το σκοτάδι...
Παύλος Παυλίδης 6/12/2024
