Δεν
είχα κρυφτεί.....
Δεν
κρύφτηκα ποτέ μου.
Σε
μια σκιά είχα ξαποστάσει, γιατί ένιωσα μικρός...
Δεν
ούρλιαξα, δεν φώναξα.
Όχι
γιατί δεν είχα φωνή,
αλλά
δεν είχα τίποτα να πω !!!
Ωρίμαζα...
Έβλεπα
την ζωή σαν μια αράχνη,
που
ύφαινε παντού ιστό...
Μάθαινα
να βρίσκω τον εαυτό μου.
Μάθαινα
να μιλώ με την σιωπή,
λίγο
πριν πέσει το σκοτάδι.
Έλα
εδώ μην με φοβάσαι.
Διψάω
τόσα να σου πω....
Παύλος
Παυλίδης 04/10/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου