Κάποιες βραδιές

Κάποιες βραδιές οι σκέψεις,

ξεφεύγουν σαν τρελές από τον ζουρλομανδύα που τις περιβάλλει.

Ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους,

σε ένα κόσμο άδικο, κατατρεγμένες.

Κρύος ιδρώτας λούζει τις άρρωστες ψυχές,

τους ανεκπλήρωτους τους έρωτες, τις ασθενείς τις συνειδήσεις.

Τον εαυτό σου σκιάζεσαι να δεις, σε σκοτεινό καθρέπτη!!!

Μήπως είσαι και εσύ ένας από αυτούς που δεν το έχει καταλάβει;

Μήπως βλέπεις παντού σε δρόμους φανάρια να αναβοσβήνουν;

Μήπως θεόρατους θωρρείς τους χαμηλούς τους τοίχους;

Αόρατα δεσμά σε έχουν καθηλώσει.

Το ξέρω, ότι ζεις σε σώμα δανεικό.

Μα, δεν είσαι μοναχός....

Μέσα στον ύπνο σου άνοιξε τα μάτια σου και δες παντού τριγύρω

Όλοι μας έχουμε ένα δαίμονα που μας κυνηγάει!!!

Μάθε τον δαίμονα σου στα μάτια να κοιτάζεις,

αν εφιάλτες ζωντανούς δεν θες να ξαναζήσεις.

Κάποιες βραδιές ένα κερί αφήνω αναμένο.

Οι κακιές οι σκέψεις λένε τρέφονται μόνο με το σκοτάδι....

Παύλος Παυλίδης 19/09/2017