Απόψε

 

Απόψε θέλω να έχεις τα μάτια σου ερμητικά κλειστά,

να καις από άγριο πόθο

παρθένα που θέλει να γευτεί τον έρωτα

σαν να είναι η πρώτη της φορά.

Τα νύχια σου θέλω σημάδια να μου αφήνουν,

όταν σου ανιχνεύω το κορμί,

όταν βογκάς από ηδονή,

αλλού όταν ταξιδεύεις.

Ολοκληρωτικά να σου δοθώ, να μου δοθείς,

να παραδοθώ να παραδοθείς,

τους χυμούς σου να γευτώ,

τους χυμούς μου να γευτείς.

Τα δάκτυλα μας με ένα αόρατο σχοινί,

σφιχτά θα είναι δεμένα,

στου πάθους την παλαίστρα.

Δυο μαχητές του έρωτα,

που νίκησαν τον χρόνο,

χωρίς να υπάρχει νικητής!!!

Μέσα σου όλος θα αφεθώ

πριν τα βλέφαρα σου ανοίξεις…

Παύλος Παυλίδης 19/3/ 2018

Όνειρα

Δεν ήταν τα άστρα μακρινά.

Μικρά ήταν τα όνειρά σου,

σε ένα απέραντο ουρανό.

Τι και αν έχει συννεφιά;

Τα αστέρια εκεί ακίνητα,

εσένα προσμένουν.

Αρκεί να έχεις υπομονή,

τον ήλιο να κινήσεις.

Μέσα σου έχεις φωτιά,

που θρέφει την ψυχή σου.

Ξυπόλυτος θα χρειαστεί,

κοφτερές πέτρες να περάσεις.

Όρκους απαραβίαστους,

θα θέλεις να πατήσεις.

Σε αέναους κύκλους μη ζητάς,

ξανά να δραπετεύσεις.

Πάρε ένα ατσάλινο σπαθί,

λύσε τα δεσμά σου.

Αφέσου ελεύθερος….

Αν αφεθείς ελεύθερος, θα βρεις τα όνειρά σου!!!

Παύλος Παυλίδης 16 /3/ 2018