Δικαίωση

Κόκκινο μοντέλο  Ρενέ Μαγκρίτ 1934

Το ένα κύμα ήθελε να ξεπεράσει το άλλο.

Ήταν αλήθεια ή αντικατοπτρισμός ;

Μες στο μυαλό μου τρικυμία και εγώ τόσο μοναχός.

Πάλευα με τα κύματα και η στεριά δεν φαινόταν πουθενά.

Δίψαγα για λίγο νερό.

Τι ειρωνεία…

Ζωσμένος ήμουν από αυτό, μα αυτό ήταν αλμυρό.

Δεν ήξερα αν ήμουν ζωντανός, ή ζωντανός νεκρός!!!

Είχα χαθεί…

Είχα χαθεί σε ένα υγρό τάφο δακρύων,

οξυγόνο έψαχνα λίγο για να βρω.

Μα δεν έπαψα στιγμή να ήμουν άνθρωπος,

που ζω το κάθε μου λεπτό.

Είχα πέσει κάτω και σηκώθηκα.

Αιμορραγούσα, μα ήμουνα πιο δυνατός!!!

Είχα την φλόγα μέσα μου που έκαιγε,

στάχτη δεν θα με άφηνε ποτέ μου να γινώ.

Πόνεσα για όλα τα πιστεύω μου,

μα δικαιώθηκα.

Το βλέμμα μου δεν κοιτάει χαμηλά.

Στα μάτια όλους σας κοιτώ…

Παύλος Παυλίδης 27/4/ 2018

Κόρη

Boreas

Πίνακας του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ

Κόρη φύλαξε για σε τα δάκρυά σου,

δώσε τους αξία και ας πονάς.

Πίσω τι άφησες μην βλέπεις,

θολή είναι ακόμη η ματιά.

Άσε μια χαραμάδα ανοιχτή,

μην σφαλίζεις με μίσος την καρδιά.

Ίσως ένας λαθρεπιβάτης ήλιος,

έρθει στα όνειρά σου.

Ίσως να λύσεις τα αόρατα δεσμά σου,

στο φως σαν εκτεθείς…

Παύλος Παυλίδης 23/4/ 2018

Τίμημα

Πίνακας Νικηφόρου Λύτρα - Αναμονή ( 1895- 1900)

Κι όμως..

Μέσα σε αυτό το μικρό δωματιάκι,

είχε χωρέσει ένας τεράστιος ήλιος.

Εκτυφλωτικός δεν μπορούσες μέσα του να δεις χωρίς να καείς,

χωρίς να σου αφήσει μόνιμο σημάδι.

Ήταν τόσο δυνατός, λες και ήτανε σκοτάδι.

Φως και σκοτάδι…

Θρέφουν το ένα θανάσιμο μίσος για το άλλο,

μα δεν μπορούνε να ζήσουν χωριστά.

Μίσος που το προσπέρασε μια άπονη αγάπη

για να βαδίσει μοναχικά.

Αυτά τα μοναχικά μονοπάτια,

είναι που σου χαράζουν μια ζωή.

Αυτό είναι το τίμημα της ίδιας της ζωής,

το τίμημα που χρήματα δεν αγοράζουν.

Ένα φιλί δίχως αύριο,

μια ματιά ανάμεσα σε βουρκωμένα μάτια.

Η υποταγή του πάθους μέσα σου

πόνο να σου δίνει μια ζωή.

H ζωή μας ήταν σε αναμονή ….

Παύλος Παυλίδης 3/4/ 2018