Καληνύχτα

Σημεία στίξης μοιάζουν τα κενά χρόνια

που επιμελώς απόθεσες

σε ένα ξεχασμένο ποίημα,

με μια ευχή.

Να μην τα βρεις ποτέ κανείς.

Ούτε καν εσύ ο ίδιος.

Μια ζωή….

Μα πως να προσπεράσεις τον εαυτό σου,

όταν σε βαραίνει μια σκιά;

Πως την συνείδηση σου να συντροφεύσει η σιωπή,

όσο αθόρυβα και αν έχεις περπατήσει;

Λίγο πριν σβήσει το φως

το είδωλο μου βλέπω σε ένα καθρέπτη,

να μου σιγοψιθυρίζει.

Το αύριο γίνεται παρελθόν,

όταν κοντά του έχεις φτάσει.

Καληνύχτα.....

Παύλος Παυλίδης 27/8/2018

Σημαία

Ανέμελα κυμάτιζε η σημαία.

Με πόση αφέλεια, με πόσο θράσος, με πόση λεβεντιά

προβάλλει ξανά και ξανά τα χαμένα ιδανικά,

των ονειροπόλων ανθρώπων.

Ένας ιστός σαν κατάρτι την κρατούσε

σε ένα απέραντο πέλαγος,

για να βλέπει τα σιωπηλά σωσίβια από ψηλά

και να γελά….

και ένα σχοινί,

την τύχη της, απρόβλεπτα να ορίζει.

Αυτή….ένα απλό πανί που τολμούσε

με όλους τους αέρηδες, κόντρα να τα βάλει.

Και αν η σημαία αυτή κάποτε σκιστεί,

η περίσσεια ελευθερία σίγουρα θα την έχει σκίσει!!!

Παύλος Παυλίδης 9/8/2018

Δείκτες

Μην τους κοιτάς τους δείκτες.

Αντιπερισπασμός είναι του ύπουλου του χρόνου.

Άχαρες σκιές σε ένα ακούρδιστο ρολόϊ,

που τον τοίχο νομίζει πως κοσμά.

Ψάξε πιο βαθιά.

Εκεί που χτυπά η καρδιά σου,

αναζήτησε να βρεις την αλήθεια,

όσο και αν πρέπει να πονάς.

Μην φοβηθείς να σπάσεις τον καθρέπτη.

Ένα απλό αντικείμενο είναι,

που είδωλα θέλει να γεννά.

Μα εσύ….

Εσύ είσαι ζωντανή μικρή μου….

Πάρε το ψαλίδι της ψυχής σου,

κόψε τα αόρατα δεσμά.

Η ζωή είναι ένα τραίνο.

Μπροστά σου δεν ξέρεις πότε περνά !!!!

Παύλος Παυλίδης 2/8/2018