Το αλάτι που είχες στο κορμί σου νοσταλγώ.
Προσκύνημα για μένα,
τα ξεθωριασμένα γράμματα σου,
όταν με κόπο τα διαβάζω.
Μα, άχρωμος είναι ο χρόνος.
Περιμένει υπομονετικά,
να πέσουν όλες οι πευκοβελόνες,
να σβήσει ο ήλιος,
να χαθούν όλες οι σκιές,
να έρθει το σκοτάδι...
Παύλος Παυλίδης Σκιάθος
28/08/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου