ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ

 

 

Ζούσα σε δανεικό κορμί,

παλιάτσος που ζητούσε επίμονα

το χειροκρότημα,

για να υποκλιθεί.

 

Η σκηνή ήταν γεμάτη

μα η καρδιά μου αδειανή,

πόσο θα ήθελα για λίγο να

ήμουνα μικρό παιδί.

 

Που πήγε η αγνή αγάπη

που με ταξίδευε μακριά

που πήγαν τα χάδια,

που πήγαν τα φιλιά;

 

Είχα χάσει την ψυχή μου

άραγε ήταν αργά;

Γέλα παλιάτσε γέλα,

το πλήθος σε χειροκροτά.

 

 

Παύλος Παυλίδης   24/7/2023

 

ΛΑΘΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

 

 

Τον πόνο μου, 

τον οδηγούσε η σιωπή.

Ανεξέλεγκτη αμαξοστοιχία,

που έκανε λάθος διαδρομή.

 

Είχαν αδειάσει τα βαγόνια,

είχε αδειάσει η ψυχή,

η σιωπή όλο και δυνάμωνε,

είχε γίνει εκκωφαντική.

 

Δεν κυλούσε αίμα μέσα μου,

σαν πέτρα ήταν το κορμί μου,

κατεβασμένες oi γρίλιες

δεν αφήνανε το φως

να φωτίσει την καρδιά

για να αρχίσει πάλι να χτυπά.

Ήθελα να ουρλιάξω,

μα δεν με άφηνε η σιωπή

 

 

Παύλος Παυλίδης   13/7/2023