Η επιμονή της μνήμης -Σαλβατόρε Νταλί
Τα συναισθήματα μου
δεν είχαν χρώμα.
Ίσως να έμοιαζαν λίγο με μία μπλε
ανταριασμένη θάλασσα,
που τα κύματα της γίνονταν αφρός.
Ίσως μέσα μου να υπήρχε το χάος,
να φώλιαζε ο πανικός.
Η συμφορά να χτύπαγε την πόρτα μου,
να γινόμουνα καπνός.
Μα ένα δάκρυ κύλησε,
ένιωσα μικρός.
Μικρός να είμαι δίπλα σου,
δίπλα σε τόσο φως..
Παύλος Παυλίδης 09/10/2023
Η ανάρτησή σας είχε απήχηση σε μένα! Το στυλ γραφής σας είναι μαγευτικό. Ανυπομονώ να δω περισσότερα από εσάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή