Ρούχο κρεμασμένο στην κρεμάστρα,
παιδί που του τάξανε τα άστρα
πιόνι σου είμαι υπνωτισμένο,
σε
άλλο αιώνα ξεχασμένο.
Φακός
μες στο σκοτάδι,
βαρκούλα
που βγήκε παραγάδι
φώτιζα
κάθε σου λεπτό,
μήπως
φωνάξεις σ’αγαπώ.
Τέχνη
αφημένη σε ένα τοίχο
μες στην καρδιάς σου κάθε χτύπος
κάθε
πρωί και κάθε βράδυ,
ψάχνοντας
ένα σου σημάδι.
Ρούχο κρεμασμένο στην κρεμάστρα,
έλα και δείξε μου τα άστρα
μη με έχεις παραπονεμένο,
αφού
εσένα σε προσμένω.
Παύλος Παυλίδης 7/12/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου