Ένα
μυστικό σε κάποιο στίχο
Που
θέλει πολύ να σκαρφαλώνει
Κάτω
από ένα όμορφο μπαλκόνι
Χρώματα
της ώχρας με αγγίζουν
Εκεί
που φέγγουν εκεί σβήνουν
Σαν
τον ήλιο με το φεγγάρι
Ένα
παιχνίδι όλο χάρη.
Τα
όνειρα απλά δεν πιάνονται
Εκεί
που τα βλέπεις εκεί χάνονται
Μα
της καρδιάς σου οι εικόνες
Δικούς
της μόνο έχει κανόνες.
Ένας
κισσός σε ένα τοίχο
Μιας
πιστολιάς ακούς τον ήχο
Εσύ
και εγώ σε ένα σεντόνι
Και
ο χρόνος ποτέ να μην τελειώνει...
Παύλος
Παυλίδης 13/04/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου