Σημαδούρα

Σαν σημαδούρα μου στοίχειωσες την ζωή,

αμέτρητα βαρίδια σε κρατάγανε.

Ήθελες να είσαι σημείο αναφοράς,

να μου καθορίζεις την αρχή και το τέλος της ζωής μου

αδιαφορώντας για  το τι ήθελα να κάνω εγώ,

νομίζοντας ότι με την σιωπή σου θα κυριαρχήσεις.

Και εγώ, έπεσα στην παγίδα σου,

όπου και να πήγαινα γύριζα πάντα κοντά σου

δεν καταλάβαινα ότι όταν έδενα το σχοινί πάνω σου,

πέρναγα μια θηλιά στο λαιμό μου.

Εσύ με τράβαγες όλο πιο κοντά σου,

προκαλώντας μου ασφυξία.

Μάρτυρες μου οι επτά θάλασσες και τα αστέρια  του ουρανού

ότι δεν ήθελα να ξανάρθω δίπλα σου.

Σαν σημαδούρα εσύ, ακίνητη θα είσαι

να με προσμένεις όπως πάντα

χαμένη μες στην μιζέρια σου.

Να ξέρεις όμως πως αυτή την φορά,

άδικα θα περιμένεις....

Παύλος Παυλίδης  30/04/2015