
Σε
λάτρευα, λες και ήσουνα θεός.
Εγώ,
εγώ η αμαρτωλή!!!
Λάτρευα
εσένα που μου έδειχνες,
πόσο
πρόστυχο, είναι το κορμί μου!!!
Στα
ουράνια με ταξίδευες.
Ταξίδια
του μυαλού, χωρίς επιστροφή.
Εγώ, υποταγμένη στου έρωτα τις προσταγές,
τυφλά
ακολουθούσα.
Ήθελα
να κλέψω την κάθε σου στιγμή,
την
κάθε σου αναπνοή.
Ήθελα
το αύριο, μαζί να μοιραστούμε.
Μα
εσύ, δεν ήσουνα θεός.
Πλασμένος
ήσουν από ύλη!!!
Ψεύτικο
ήσουν ομείωμα,
με
τέχνη πολύ φτιαγμένο.
Ειδώλιο
ήσουν γυάλινο,
που
έσπασε με κρότο!!!
Μια
φωτογραφία τώρα κρατώ,
σφιχτά
στα δυο μου χέρια.
Τι
και αν είμαστε χωριστά,
δεν
ξέρω πόσα χρόνια.
Εσένα, μάτια μου κρατώ.
Ακόμα
σε λατρεύω!!!
Παύλος Παυλίδης
20/6/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου