Μην τον μετράς άλλο τον χρόνο

 

Μην τον μετράς άλλο τον χρόνο, όταν είμαστε μαζί.

Μην μου στερείς, ούτε μια στιγμή από την ζωή μου.

Ο χρόνος, είναι μια αράχνη μαύρη που υφαίνει,

ένα θανάσιμο ιστό.

Πες μου αν το θεωρείς τυχαίο΄

δεν τελείωσε ποτέ του, ούτε ένα ανθρώπινο πλεχτό!!!!

Έχε μονάχα μέσα σου ζωντανή, την φλόγα της αγάπης.

Κρυώνω, θέλω στην αγκαλιά σου να χωθώ.

Στον έρωτα σου, θέλω να χαθώ....

Άσε με να κλείσω τις πληγές μου.

Όμορφο τριαντάφυλλο, χωρίς αγκάθια δεν θωρώ!!!

Το πάθος που έχω στην καρδιά μου ξεχειλίζει,

άσε με κοντά σου να σταθώ.

Μαζί σου θέλω να ωριμάσω,

αιχμάλωτος στον έρωτα σου, να παραδοθώ.

Μην τον μετράς άλλο τον χρόνο.

Χαμένοι είμαστε και οι δυο!!!

Παύλος Παυλίδης 29/11/2016

Μέσα μου

Μέσα μου, έχω άσβεστη φωτιά.

Με καίει σιγά – σιγά,

χωρίς να αφήνει σημάδια στο κορμί μου.

Δεν έχω πυξίδα για να ξέρω που πατάω,

δεν έχω χάρτη, μήπως τύχει και χαθώ.

Ένας τεράστιος, μαύρος ήλιος με οδηγεί!!

Εγώ τυφλός τον ακολουθώ....

Μέσα μου δεν με ορίζω.

Ξεκούρδιστο ρολόι είμαι,

που από τους δείκτες θέλω να πιαστώ.

Χαμένος είμαι μέσα στον χρόνο,

δεν ξέρω, άμα πρέπει να βιαστώ.

Μέσα μου δεν ξέρω αν υπάρχεις.

Δεν ξέρω αν υπάρχω, ούτε και εγώ!!!

Το γκρεμό, όλο και πλησιάζω.

Μείνε μακριά μου, σε παρακαλώ...

Παύλος Παυλίδης 21/11/2016

Θέλω

Έχω ανάγκη τόσα να σου πω..

Τόσα πολλά, όσα είναι τα θέλω μου.

Αλλά εσύ, δεν είσαι εδώ...

Κάποτε μου ψιθύριζες, όταν έπεφτε η βροχή.

Στην άμμο πάνω μου έγραφες, το κύμα πριν να σκάσει.

Στο σώμα μου ζωγράφιζες, πριν φύγει η νυχτιά.

Που πήγαν όλα αυτά, θα ήθελα τώρα να μου πεις.

Mα εσύ, κωφεύεις....

Δεν έχεις κάτι να μου πεις;

Ίσως σε έπνιξε η αγάπη μου,

δέντρο που μεγάλωσε γρήγορα και έβγαλε κλαδιά.

Η ίδια η αγάπη όμως έσβηνε τα θέλω μου,

όταν πέρνανε φωτιά.

Από μια χαραμάδα, έλα και ρίξε λίγο φως.

Xάραξε με, έστω για μια ύστατη φορά!!!

Έχω ανάγκη τόσο να σε δω.

Πες μου, γιατί είσαι μακριά;

Παύλος Παυλίδης 15/11/2016

Πεθαίνω

 

Πεθαίνω, όπως με κοιτάζεις,

έλα κοντά μου μην διστάζεις,

κάνε εσύ το πρώτο βήμα,

στον έρωτα σου είμαι θύμα.

Πεθαίνω για ένα σου χάδι,

τρυφερό μες στο σκοτάδι,

φωτιά να βγάζει το κορμί σου,

να καίγομαι και εγώ μαζί σου.

Πεθαίνω για σένα χίλιες φορές,

στου έρωτα σου τις χαρακιές

στα χείλη σου πάνω θα αφεθώ,

για να μας βρει το πρωινό.

Πεθαίνω όταν το κορμί σου ακουμπάω,

πάνω από τα σύννεφα ψηλά πετάω,

δεν έχω λέξεις, για να σου πω τι νιώθω

τα λόγια μου χάνω με τόσο πόθο.

Παύλος Παυλίδης 14/11/2016

Αερικό

 

Τα μάτια της καρδιάς σου ήταν χαμένα,

τα μάτια του προσώπου σου ήταν βουβά.

Ήσουν ένα αερικό, που πλανιόσουν μες στις σκόνες,

τα αισθήματα σου, τεράστια μηδενικά.

Όμως με άγγιξες, όπως κανείς!!!!

Νόμιζα πως μαζί σου, θα πετάξω.

Νόμιζα πως από τα δεσμά μου, θα ελευθερωθώ.

Ο έρωτας μου έστησε καρτέρι, προς του χάρου την μεριά!!!

Τι και αν φόραγες μαύρα;

Χιλιάδες χρώματα είδα κοντά σου, να θέλουν να βρεθούν.

Αρώματα αιθέρια, ένιωσα να σε ακολουθούν.

Σαν μάγισσα με είχες πλανέψει,

έστω και αν δεν κοίταξες, μες στα μάτια μου ποτές!!!

Εγώ μόνος μου, θεά σε είχα πλάσει.

Με έπνιγες όλο και πιο πολύ, όσο περνούσε ο καιρός.

Μου έδινες σκοτάδι, όταν εγώ σου έδινα το φως!!!

Λίγο πριν να φύγω, γύρισα να σε κοιτάξω.

Ήσουν εκεί ακίνητη, όπως πάντα δυστυχώς...

Ξέχασες, ξέρεις να μου δώσεις λίγο αγάπη.

Χωρίς αγάπη θα ήμουνα φτωχός!!!

Παύλος Παυλίδης 07/11/2016

Υ.γ. Εμπνευσμένο από τον υπέροχο πίνακα της Iris Sun

Ακίνητος

Φαινομενικά, είμαι ακίνητος....

Ίσως με πεις απαθή, αναίσθητο.

Έναν άνθρωπο άκοπο, αδιάφορο στις εξελίξεις.

Πόσο λάθος κάνεις!!!

Οικτρά πλανάσαι!!!

Απλώς με πάγωσες, με μία σου ματιά.

Εκεί που έβλεπα αγάπη, είδα μίσος ξαφνικά!!!

Με αποσβόλωσες....

Έχεις σκεφτεί ποτέ σου πόσο κοντά είναι η αγάπη και το μίσος;

Ένα λουλούδι δρόμος είναι!!!

Μέχρι που να μυρίσεις το όμορφο λουλούδι,μαραίνεται...

Μετά τα ξεψυχισμένα άοσμα χρώματα κοιτάς!!!!

Που πήγε τόση αγάπη;

Που πήγε τόσο πάθος;

Πως χάθηκαν όλα σε μια βραδιά;

Ο άνθρωπος με λάθη τρέφεται,

όταν ο έρωτας το μίσος συναντά !!!

Φαινομενικά, είμαι ακίνητος...

Δεν είμαι όμως.

Ψάχνω να βρω που βρίσκομαι, στον χρόνο που κυλά.

Μια καρδιά που αγάπησες, ποτέ σου δεν ξεχνάς!!!

Παύλος Παυλίδης 02/11/2016