Αερικό

 

Τα μάτια της καρδιάς σου ήταν χαμένα,

τα μάτια του προσώπου σου ήταν βουβά.

Ήσουν ένα αερικό, που πλανιόσουν μες στις σκόνες,

τα αισθήματα σου, τεράστια μηδενικά.

Όμως με άγγιξες, όπως κανείς!!!!

Νόμιζα πως μαζί σου, θα πετάξω.

Νόμιζα πως από τα δεσμά μου, θα ελευθερωθώ.

Ο έρωτας μου έστησε καρτέρι, προς του χάρου την μεριά!!!

Τι και αν φόραγες μαύρα;

Χιλιάδες χρώματα είδα κοντά σου, να θέλουν να βρεθούν.

Αρώματα αιθέρια, ένιωσα να σε ακολουθούν.

Σαν μάγισσα με είχες πλανέψει,

έστω και αν δεν κοίταξες, μες στα μάτια μου ποτές!!!

Εγώ μόνος μου, θεά σε είχα πλάσει.

Με έπνιγες όλο και πιο πολύ, όσο περνούσε ο καιρός.

Μου έδινες σκοτάδι, όταν εγώ σου έδινα το φως!!!

Λίγο πριν να φύγω, γύρισα να σε κοιτάξω.

Ήσουν εκεί ακίνητη, όπως πάντα δυστυχώς...

Ξέχασες, ξέρεις να μου δώσεις λίγο αγάπη.

Χωρίς αγάπη θα ήμουνα φτωχός!!!

Παύλος Παυλίδης 07/11/2016

Υ.γ. Εμπνευσμένο από τον υπέροχο πίνακα της Iris Sun