
Έχω
ανάγκη τόσα να σου πω..
Τόσα
πολλά, όσα είναι τα θέλω μου.
Αλλά
εσύ, δεν είσαι εδώ...
Κάποτε
μου ψιθύριζες, όταν έπεφτε η βροχή.
Στην
άμμο πάνω μου έγραφες, το κύμα πριν να σκάσει.
Στο
σώμα μου ζωγράφιζες, πριν φύγει η νυχτιά.
Που
πήγαν όλα αυτά, θα ήθελα τώρα να μου πεις.
Mα εσύ, κωφεύεις....
Δεν
έχεις κάτι να μου πεις;
Ίσως
σε έπνιξε η αγάπη μου,
δέντρο
που μεγάλωσε γρήγορα και έβγαλε κλαδιά.
Η
ίδια η αγάπη όμως έσβηνε τα θέλω μου,
όταν
πέρνανε φωτιά.
Από
μια χαραμάδα, έλα και ρίξε λίγο φως.
Xάραξε με, έστω για μια ύστατη φορά!!!
Έχω
ανάγκη τόσο να σε δω.
Πες
μου, γιατί είσαι μακριά;
Παύλος
Παυλίδης 15/11/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου