Η πένα

Για όπλο είχα την πένα μου.

Ήθελα να σκοτώσω τον θυμό μου,

εκείνον που ασήμαντο πιόνι με είχε κάνει....

Να σκοτώσω κάθε τι που με βασάνιζε,

τις νύχτες εκείνες που εφιάλτες, πλευρίζαν το κορμί μου.

Όσο πιο πολύ έγραφα, τόσο ασπρίζαν τα σωθικά μου.

Ευλογημένος ο ταπεινός ασήμαντος γραφιάς,

που δίνει ζωή σε άγραφες σελίδες.

Ευλογημένος, αυτός που τον πόνο του, ξέρει να μοιράζει!!!!!

Για όπλο είχα την πένα μου.

Μπορεί να ήταν ευτελής, μπορεί να ήτανε σπασμένη.

Μα ήταν τόσο κοφτερή...τόσο παιδεμένη!!!

Μέσα μου δούλευε ακατάπαυστα, μου έβγαζε το είναι.

Μου έβγαζε εικόνες του μυαλού,

που ήταν βαθιά κρυμμένες.

Ξάφνου, ο θυμός μου έγινε καπνός,

χάθηκε στο μελάνι.....

Ελεύθερος είμαι πια....

Με όπλο μου μια πένα!!!!

Παύλος Παυλίδης 26/01 /2017

Το μαστίγιο του χρόνου

 

Σε σημάδεψαν ....

Σε σημάδεψαν με το μαστίγιο του χρόνου !!!

Φαίνεται πως ζήλεψαν το υπέροχο χαμόγελό σου,

εκείνο που απλόχερα χαρίζεις, όσο και αν μέσα σου πονάς.

Δεν είσαι ηττημένος...

Όχι όσο έχεις μέσα σου την λαχτάρα της ζωής,

όχι όσο θέλεις να ζεις την κάθε αναπνοή.

Κανένας δεν πεθαίνει όσο έχει, την ελπίδα ζωντανή.

Ελπίδα πως ο κόσμος, καλύτερος μια μέρα θα γεννεί....

Τι και αν το μαστίγιο έχει αφήσει σημάδια στο κορμί σου;

Τι και αν ο χρόνος, θέλει να τον προσκυνάς;

Εσύ είσαι που χαράζεις τις καρδιές μας.

Εσύ μας δίνεις δύναμη, ποτέ μην το ξεχνάς!!!

Σε παρακαλώ...πολύ.

Συνέχισε, να μας χαμογελάς!!!!

Παύλος Παυλίδης 24/01 /2017

Ενέχυρο

 

Ενέχυρο δεν έβαλα ποτέ.

Δεν ήθελα να ζω με ψευδαισθήσεις,

που σου χαρίζουνε, τα δανεικά...

Όταν πλησίασε ο καιρός της λησμονιάς,

άδειασε από αίμα το κορμί μου.

Τι και αν το κρύο ήταν τσουχτερό,

αλαργινό φάνταζε στο πετσί μου.

Τώρα, δεν θέλω φωτιά να ζεσταθώ,

τα πύρινα λόγια δεν με καίνε.

Αγάπη αγνή, ψάχνω για να βρω.

Αγάπη θέλω να δώσω...

Για αυτήν μονάχα θα έβαζα ενέχυρο την ψυχή μου!!!

Μα πρέπει πρώτα να την βρω.

Χαμένη ξέρεις είναι....

Δεσμά που την βαραίνουν, νομίζω ακόμα σέρνει!!!!

Αν αφεθεί ελεύθερη, σε δίλημμα θα πέσω....

Αν θα την βάλω ενέχυρο,

ή ......

μόνος μου θα πορευτώ.

Παύλος Παυλίδης 05/01 /2017