Σταθμός

Σε ένα τραίνο θα ήθελα να μπω,

το ταξίδι να αρχίσει.

Μα διστάζω....

Φοβάμαι τόσο τον σταθμό,

λίγο πριν γνωρίσω, τα ανυπόμονα βαγόνια.

Φοβάμαι τον καπνό που αφήνουν τα αποτσίγαρα,

λίγο πριν σβήσουν στην βρωμερή αποβάθρα.

Σκιάζομαι τα φιλιά των αποχαιρετισμών.

Mε δάκρυα τον πόνο τον μετράνε.

Δεσμοφύλακας με μια αρμαθιά κλειδιά,

το κεντρικό ρολόι.

Το τραίνο στις ράγες βρίσκεται.

Άλλες αγάπες θα χαθούν, άλλες ξάφνου θα αρχίσουν.

Σαν μαχαιριά μου φάνηκε το σφύριγμα του σταθμάρχη!!!

Έξω από το παράθυρο κοιτώ.

Θυμάμαι σαν τώρα τα λόγια που μου είπες.

Η απόσταση είναι θάνατος, αγάπη αν δεν την ορίζει...

Παύλος Παυλίδης 06/02 /2017

Αφιερωμένο στην κόρη μου Αναστασία.