Αιωρούμαι

Αφήνομαι ελεύθερος.

Αιωρούμαι στην όμορφη αιώρα του πάθους της ζωής.

Φως, άπλετο φως φωτίζει την ψυχή μου.

Γίνομαι ήλιος καυτός, καίω στο πέρασμα μου.

Γίνομαι έρωτας που θέλω να δοθώ,

να παραδοθώ.

Έρωτας που αφήνει τα χαλινάρια,

για να είναι αληθινός.

Και το βράδυ….

Ένα τρεμάμενο χάρτινο αστέρι, μου σημαδεύει την καρδιά.

Δες το τι ωραίο που είναι,

έλα κάνε το και εσύ μια αγκαλιά!!!!

Ένα απαλό κυματάκι σε μια ακροθαλασσιά, μου χαϊδεύει την ψυχή.

Σιγά – σιγά, μέχρι να αγγίξουν οι ακτίνες του ήλιου τα πουλιά.

Και αν σε μαύρα φεγγάρια πέσω του έρωτα,

μην με λυπηθείς.

Δική μου ήτανε επιλογή.

Ο έρωτας με πόνο τρέφεται και δάκρυα πολλά.

Αρκεί να ξέρεις να αγαπάς!!!!

Παύλος Παυλίδης 07/08/2017