Έφυγες

Έφυγες έτσι αθόρυβα.

Χάθηκες λες και ήσουν αίμα.

Διαλύθηκες μες στο νερό, αφήνοντας μια ανατριχίλα,

μια ατελείωτη σιωπή στο πέρασμά σου.

Η απουσία σου πονά.

Δύναμη της συνήθειας, που έγινε ηδονή, μα τώρα….

Νιώθω αγκάθινα συρματοπλέγματα να σκίζουν  το κορμί μου,

νιώθω πως χάθηκαν τα χρόνια της χαράς.

Φάντασμα είσαι, που το μυαλό μου διαπερνάς.

Με άγκυρες στοίχειωσες το μυαλό μου.

Τις σέρνω εκεί που κάναμε έρωτα κάθε φορά,

εκεί που μου έλεγες ξανά και ξανά πως με αγαπάς.

Πως να σηκώσω τόσο βάρος;

Πως να ανοίξω του έρωτα μου τα φτερά;

Έφυγες αληθινή αγάπη.

Κομμάτια είμαι αμέτρητα,

τόσα που δεν τα μετράς.

Και όμως, βρίσκω την δύναμη να σου φωνάξω.

Στο καλό, στο καλό

Κοίτα εσύ να είσαι καλά…...

Παύλος Παυλίδης 01/08/2017