Ένα
φουγάρο δρόμος, τα όνειρά σου.
Ο
καπνός είναι πολύς,
για να
κοιτάξεις μακριά…
Πρέπει
ψηλά να σηκωθείς,
αν
θέλεις τον ορίζοντα να δεις.
Εσύ,
κρατάς τις χειραποσκευές αμήχανα,
πάνω στον
καταπέλτη.
Το
αύριο δεν ξέρεις αν θες να συναντήσεις.
Δεν
ξέρεις αν αιχμάλωτη θα είσαι,
σε
τούτο το ταξίδι.
Τώρα όμως
είναι αργά.
Ο χρόνος
καρδιά μου ποτέ του δεν περίμενε,
κανένα
μουσαφίρι!!!
Ένα δάκρυ
που κυλά,
δεν
ξέρω αν είναι χαράς ή λύπης.
Η
ματιά σου κάπου αφέθηκε στην άδεια μπουκαπόρτα….
Παύλος
Παυλίδης 23/11/2017
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην..ταξιδιάρα κόρη μου!!!
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην..ταξιδιάρα κόρη μου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου