Για την αγάπη

Για την αγάπη, θα μπορούσα να μείνω μέρες ξάγρυπνος.

Γύρω από το φεγγάρι θα έβλεπα τα άστρα.

Αχ πόσο θα ήθελα λίγο από την λάμψη σου,

μέσα τους να βρω.

Μια ατελείωτη έρημο ξυπόλητος,

θα διέσχιζα χωρίς νερό,

για να έχω στο στόμα μου την γεύση των χειλιών σου.

Για την αγάπη….

Τους φόβους που με κυνηγούν τα βράδια θα άφηνα.

Στο άπλετο φως της αγάπης σου, θα έτρεχα αμέσως να κρυφτώ.

Θα σου έδινα όλα τα πονεμένα δάκρυα να τα φιλήσεις ένα – ένα,

να ήξερες μόνο, πόσο το περίμενα τόσο καιρό.

Ύστερα με μια μικρή βαρκούλα χωρίς κουπιά,

στα αγριεμένα κύματα, θα μπορούσα να αφεθώ.

Για την αγάπη,

θα μάθαινα σιγά -σιγά λιγότερο να με αγαπώ…

Παύλος Παυλίδης  30/ 05 /19