πίνακας : christo art
Παλεύω με τον χρόνο,
θέλω να πάρω πίσω τις ανάσες που μου κλέβει.
Θαμπά είναι τα τζάμια
και εγώ με τα δάκτυλα μου τα χαράζω.
Κτίζω όλο και μεγαλύτερα κάστρα,
για να με προστατεύσω από τους εχθρούς μου.
Ο φόβος που φωλιάζει μέσα μου ανίκητος φαντάζει,
κεκρόπορτα που ξέχασα πίσω μου να κλείσω.
Οπλίζω…
και οπλίζομαι με υπομονή.
Τα σημάδια των καιρών άστρα,
που από μικρό παιδί κοιτάω.
Κάποια που αγάπησα,
έπεσαν πολύ κοντά μου.
Ελπίζω,
χωρίς ελπίδα ο δρόμος της ζωής θα ήτανε μικρός,
οι χτύποι της καρδιάς θα με τρέλαιναν κάθε βράδυ.
Ελπίζω,
πως το φως θα νικήσει το σκοτάδι !!!
Παύλος Παυλίδης 17/08/2020
Μοναδικος ....γεματος συναισθηματα και αγωνιες για το αυριο...ΠΑΥΛΟ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΕΚΡΟΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ κρατα κλειστη και μην αφηνεις κανενα να μπαινει με λασπομενα παπουτσια.......
ΑπάντησηΔιαγραφή