Για μένα είσαι το απόλυτο σκοτάδι.
Εξομολογητής ενός αμαρτωλού
που έχασε το φως του,
ψάχνοντας σε έρημο νερό να ξεδιψάσει.
Έρχεσαι αθόρυβα στα όνειρά μου
να υποτάξεις το ατίθασο κορμί μου,
ανείπωτες λέξεις να μου πεις,
λάγνα να με πλανέψεις.
Μάρτυρας μου είναι η σιωπή
τα κεριά που σβήνουν
όταν το φυτίλι τους τελειώνει,
ένα απαλό αεράκι,
τον έρωτα τους σημαδεύει.
Και όταν ο ήλιος ξεπροβάλει...
τις πιο απόμακρες πτυχές μου
αχνά τις ακουμπάει,
εγώ σαν βράχος ακίνητος
το σκοτάδι περιμένω,
εσένα για να προσκυνήσω !!!
Παύλος Παυλίδης 29 /09/ 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου