Αντίβαρο

Αντίβαρο σε αυτά που χρωστάω,

εκείνα που έχω από μέσα μου να βγάλω.

Αιωρούμενα σε αόρατες τραμπάλες,

τα αισθήματα που νιώθω για τον κόσμο.

Κάτω από ένα τρύπιο υπόστεγο, η βροχή με βασανίζει.

Η καταιγίδα από ανθρώπινα αγκάθια όμως δεν με φοβίζει,

αφού έγινε σαν πέτρα το κορμί μου.

Λευκές κιμωλίες  έχω και γράφω.

Σε αδειανούς τοίχους, στίγματα  αφήνω.

Γνωρίζω προκαταβολικά, ότι ο χρόνος μαζί μου γελάει...

Αντίβαρο σε αυτά που έχω χάσει,

εκείνα που έχω μέσα στην καρδιά μου,

τροφή του μυαλού τα οράματα,

που αφήνουν τα ανεκπλήρωτα όνειρα μας ...

Παύλος Παυλίδης  30/06/2015