Κάτω από μια ομπρέλα..

Κάτω από μια ομπρέλα θα κρυφτώ.

Η βροχή διόλου δεν με τρομάζει.

Φοβάμαι όμως, μήπως με δεις.

Μήπως δεις τα μεγάλα κόκκινα μάτια μου,

αδιάψευστοι μάρτυρες του πόσο μου λείπεις...

Μου λείπεις όσο δεν φαντάζεσαι,

μου λείπεις όσο και εγώ ποτέ μου δεν είχα φανταστεί.

Μου λείπουν τα φιλιά σου, τα χάδια σου

το ζεστό κορμί σου, το απλό χαμόγελο σου,

οι ανεκπλήρωτοι έρωτες μας, όλα μου λείπουν.

Μα πάνω από όλα μου λείπεις εσύ, ο άνθρωπος μου,

η ζεστή αγκαλιά του Σαββατοκύριακου,

το καφεδάκι που πίναμε μαζί τα πρωινά,

μου λείπουν τα μικρά απλά πράγματα που κάναμε μαζί,

μα τώρα που τα βλέπω από μακριά φαντάζουν

τόσο, μα τόσο μεγάλα!!!!

Οι στάλες της βροχής όλο και δυναμώνουν...

Μου λείπεις...

Παύλος  Παυλίδης  10/02/2016