Θάλασσα

Τελευταία φορά που σε είδα,

αμήχανα κοίταγες το ρολόι.

Όταν είναι να έρθεις, δεν περνάει ο χρόνος είπες...

αραχνιασμένος μοιάζει, δεμένος με καραβόσχοινα,

κι εγώ σε ένα λιμάνι ερειπωμένο

τους κάβους βλέπω μόνο και μαύρη συννεφιά.

Μετά δαιμονισμένος μοιάζει,

ζηλεύει, που ζούμε τον έρωτα μας,

ταχύτητα έχει του φωτός,

άστρο είναι που πέφτει στην θάλασσα,

λίγο πριν κάνεις μια ευχή.

Ξέρεις...

η ευχή μου είσαι εσύ!!

Εσύ είσαι το αστέρι μου....

Μπορεί να μην σε έπιασα ποτέ,

μου φτάνει όμως το φως που αφήνεις πίσω σου,

λίγο πριν χαθείς στης θάλασσας τα βάθη...

Ξέρεις...

ο έρωτας είναι θάλασσα,

θάλασσα λυσσασμένη, πέλαγος ατελείωτο

και εγώ είμαι εγκλωβισμένη σε αυτή,

μέσα στη θάλασσα σου!!!

Θέλω τον έρωτα μας να γευτώ,

μα γεύση έχει πικρή, γεμάτη από αλάτι,

θαλασσινό είναι νερό και εγώ

είμαι διψασμένη!!!

Τελευταία φορά που σε είδα,

αμήχανα κοίταγες το ρολόι.

Είχε έρθει η ώρα για να φύγω....

Παύλος  Παυλίδης  10/05/2016   

η φωτογραφία είναι από το ναυαγισμένο πλοίο Δημήτριος έξω από το Γύθειο.