
Σκιές
παντού με ακολουθούν,
τρελαίνουν
το μυαλό μου,
αφήνοντας
σε απόμακρα σημεία, σκόνες....
Φοβάμαι...
Δεν
ξέρω τι είναι αλήθεια,
δεν
ξέρω τι είναι ψέμα.
Φοβάμαι
το σκοτάδι,
μα
πιο πολύ, φοβάμαι το φως!!!
Φως,
είναι που με λυτρώνει,
φως,
είναι που με σκοτώνει!!!
Έρμαιος
των σκιών,
κουλουριασμένος
σε μια γωνιά,
προσπαθώ
να ξετυλίξω το κουβάρι της ζωής μου,
μα
φοβάμαι.....
Φοβάμαι
μήπως με πιάσουν,
μα
πιο πολύ...
φοβάμαι μήπως ελευθερωθώ!!!
Σε
αυτό το κόσμο των σκιών,
σκιά
έγινα και εγώ...
Παύλος Παυλίδης
17/5/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου