Άσε με να αφεθώ

Άσε με να αφεθώ στο πέλαγος σου.

Έχω ανάγκη να χαθώ στα κύματα σου,

να χαθώ από τον ορίζοντα της γης,

αρκεί να ακουμπήσω τα νερά σου.

Άσε με να αφεθώ μες στην ματιά σου,

ξεκλείδωσε τα βλέφαρα σου.

Το μοναδικό ταξίδι του έρωτα,

θέλω να το κάνουμε μαζί.

Άσε με να σου πω ένα μυστικό,

έλα κοντά μην με φοβάσαι.

Μωρό μου η ζωή είναι μικρή.

Είναι τυχερός όποιος την μοίρα του ορίζει.

Άσε με να αφεθώ στην αγκαλιά σου.

Δεν θέλω άλλο να μιλώ.

Θέλει να μιλήσει όπως δεν μίλησε ποτέ,

απόψε το κορμί μου.

Παύλος Παυλίδης 31/03/2017

Μου είχες πει

 

Μου είχες πει ότι δεν έχω κανένα δικαίωμα,

να κρατάω αυτά που γράφω μόνο για μένα.

Η ποίηση δεν είναι ποίηση, άμα δεν την μοιράζεσαι!!!

Σαν καμπάνες μου χτυπούσαν στα αυτιά μου,

τα λόγια που μου είχες πει.

Άμα δεν εκτίθεσαι γυμνός σε ένα ολόλευκο χαρτί,

ζητώντας να σου κάνει άγριο έρωτα,

δεν έχεις τίποτα να πεις!!!

Πάρε για όπλο σου μια πένα,σημάδεψε καλά

σκότωσε με μιας το άδειο παρελθόν σου.

Μου είχες πει.. 

Άσε τις ρίμες,αφήσου απλά ελεύθερος,

νιώσε το νόημα της ζωής.

Άνοιξε τα μύχια της ψυχής σου,

σε ότι σε κάνει πιο δυνατό.

Γέμισε με αγάπη την καρδιά σου,

άνοιξε της ποίησής σου τα φτερά.

Κανείς δεν θα μπορέσει, ποτέ να σε σταματήσει.

Κανείς δεν θα μπορέσει κουβέντα να σου πει!!!

Μου είχες ζητήσει μονάχα μία χάρη.

Όταν θα έσπαγα τα δεσμά που με κρατούσαν,

όταν θα έκοβα με το ψαλίδι της ποίησης μου

τα σχοινιά, που είχα μόνος μου δεθεί,

να φωτίσω με άπλετο φως,

το δωμάτιο της ψυχής μου.

Και να άφηνα ανοιχτό, λίγο ένα παραθύρι

για να έρθεις κάποιο βράδυ να με δεις....

Παύλος Παυλίδης 22/03 /2017

Αφιερωμένο στον αγαπημένο φίλο & ποιητή

Σταύρο Τζώρζο

Πάθος

Tο φράχτη της λογικής αν υπερβείς

τον εαυτό σου δεν τον ορίζεις.

Αίμα θα είσαι κόκκινο που τρέχει από πληγή,

το πάθος αν θέλεις να ακουμπήσεις.

Πεταλούδα που ελεύθερα πετά

και μυρίζει το βρεγμένο χώμα, γίνεσαι.

Σε αγκυλωτό συρματόπλεγμα,

που ολόκληρο το κορμί σου χαράζει, πιάνεσαι.

Διψά το είναι σου για αγάπη πρόστυχη!!!

Μέσα  από το πάθος σου να λυτρωθείς,

τους κανόνες της ζωής να αψηφίσεις,

σαν να μην τους έγραψε ποτέ κανείς!!!

Με χρώματα που δεν έχεις ξαναδεί,

θα θες να ζωγραφίσεις στον καμβά του έρωτα.

Το δικό σου στίγμα θα θέλεις να αφήσεις

με κάθε κομμάτι ηδονής.

Στους τοίχους της αιώνιας σιωπής,

αθόρυβα να περπατήσεις,

έστω και αν ύστερα χαθείς....

Παύλος Παυλίδης 15/03 /2017

Solea (Το τίμημα του ήλιου)

Κάτω από μια μαγική σκιά,

απολάμβανα την μοναξιά του ήλιου.

Δεν ξέρω αν ήταν ιδρώτας, ή δάκρυα,

οι σταγόνες που είχα στο πρόσωπό μου.

Ένα μονάχα ήξερα.

Ότι ήσουν μακριά….

Ήσουν μακριά για να με κάψεις,

μα, ήσουν το ίδιο μακριά,

για να σε δω!!!

Βρισκόμουν στα σύνορα της λησμονιάς,

με την ανείπωτη τρέλα.

Εκεί που το άρμα του χρόνου σταματά,

ψάχνοντας να βρει λίγη αγάπη.

Σε λίγο θα έπεφτε βαθύ σκοτάδι.

Και εσύ…

Ήσουν μακριά….

Παύλος Παυλίδης 07/03/2017