Solea (Το τίμημα του ήλιου)

Κάτω από μια μαγική σκιά,

απολάμβανα την μοναξιά του ήλιου.

Δεν ξέρω αν ήταν ιδρώτας, ή δάκρυα,

οι σταγόνες που είχα στο πρόσωπό μου.

Ένα μονάχα ήξερα.

Ότι ήσουν μακριά….

Ήσουν μακριά για να με κάψεις,

μα, ήσουν το ίδιο μακριά,

για να σε δω!!!

Βρισκόμουν στα σύνορα της λησμονιάς,

με την ανείπωτη τρέλα.

Εκεί που το άρμα του χρόνου σταματά,

ψάχνοντας να βρει λίγη αγάπη.

Σε λίγο θα έπεφτε βαθύ σκοτάδι.

Και εσύ…

Ήσουν μακριά….

Παύλος Παυλίδης 07/03/2017