Tο
φράχτη της λογικής αν υπερβείς
τον
εαυτό σου δεν τον ορίζεις.
Αίμα
θα είσαι κόκκινο που τρέχει από πληγή,
το
πάθος αν θέλεις να ακουμπήσεις.
Πεταλούδα
που ελεύθερα πετά
και
μυρίζει το βρεγμένο χώμα, γίνεσαι.
Σε
αγκυλωτό συρματόπλεγμα,
που
ολόκληρο το κορμί σου χαράζει, πιάνεσαι.
Διψά
το είναι σου για αγάπη πρόστυχη!!!
Μέσα
από το πάθος σου να λυτρωθείς,
τους
κανόνες της ζωής να αψηφίσεις,
σαν
να μην τους έγραψε ποτέ κανείς!!!
Με
χρώματα που δεν έχεις ξαναδεί,
θα
θες να ζωγραφίσεις στον καμβά του έρωτα.
Το
δικό σου στίγμα θα θέλεις να αφήσεις
με
κάθε κομμάτι ηδονής.
Στους
τοίχους της αιώνιας σιωπής,
αθόρυβα
να περπατήσεις,
έστω
και αν ύστερα χαθείς....
Παύλος
Παυλίδης 15/03 /2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου