Γιέ μου …
Γεννήθηκες πρωϊ, χαράματα.
Έξω τραγουδούσανε πουλιά,
να σε καλωσόρισουν.
Σου κόψανε τον ομφάλιο τον λώρο,
για να μπορέσεις ταξίδια μακρινά
μονάχος σου, να κάνεις.
Όταν σε πήρα αγκαλιά,
χάθηκα στα υπέροχα γαλάζια σου ματάκια.
Η ζωή μου όλη πέρασε από μπροστά μου
& σταμάτησε σε σένα.
Σε εσένα καρδούλα μου,
σε εσένα μονάκριβε μου.
Ένα πυρωμένο σ’ αγαπώ,
μου άφησε σημάδι βαθιά μες στην καρδιά μου
και το σημάδι αυτό θα με ακολουθεί,
όσο αυτή χτυπάει ….
Παύλος
Παυλίδης 29/6/2018
Στον μονάκριβο μου Πέτρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου