Πατέρα,
την τελευταία φορά που σε είδα,
δεν είχες τα μάτια ανοιχτά,
δεν είχες ανάσες να μιλήσεις.
Τα μονοπάτια της αιώνιας σιωπής,
ήθελες να γνωρίσεις,
τις ουράνιες μελωδίες,
ήθελες να ακούσεις.
Τράβα καλέ μου και μην κοιτάξεις πίσω.
Εμείς είμαστε όλοι καλά.
Μας πότισες αγάπη,
αγάπη ήθελες να δίνουμε στον κόσμο όλο.
Μας έδωσες φτερά.
Ψηλά, πολύ ψηλά ήθελες να πετάμε.
Μας έδωσες ήθος και δύναμη,
για τις δύσκολες τις ώρες.
Να είμαστε πάντα ταπεινοί,
ήθελες πατέρα.
Πατέρα,
τώρα κατάλαβα τι ήσουνα για μένα.
Κοίτα
κρατάμε όλοι γαρύφαλλα,
γαρύφαλλα
που σ’ αρέσουν.
Τράβα
καλέ μου…
Παύλος
Παυλίδης
22/
11 /2019
Στον μοναδικό μου πατέρα.
Στον μοναδικό μου πατέρα.
Εξαιρετικό!!!Γεμάτο συναίσθημα και πηγαία κατάθεση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο
ΑπάντησηΔιαγραφή24/3/1992
ΑπάντησηΔιαγραφή