ΑΙΝΙΓΜΑ

Αίνιγμα οι ιστοί σου που υφαίνεις

εκεί που ανεβαίνω κατεβαίνεις

κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις

στο τέλος όμως με πεθαίνεις

Άνοιγμα που δεν το προλαβαίνεις

εκεί που μπαίνω εσύ βγαίνεις

συνέχεια εσύ με αποφεύγεις

σκιά μου που αργοπεθαίνεις.

Το άγνωστο πιά δεν με φοβίζει

σαν τρένο που φεύγει και σφυρίζει

άγγιγμα στην μοίρα που γυρίζει

ο έρωτας που εμάς τους δυό χωρίζει.

Αίνιγμα οι ιστοί σου που υφαίνεις

Εκεί που αγκομαχάω ανασαίνεις

Κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις

Στο τέλος πάντα με πεθαίνεις


Παύλος Παυλίδης 30/11/2014