Δεν δίστασα μοναχικά μονοπάτια να διαβώ,
δεν δίστασα με διαβόλους να τα βάλω,
δεν δίστασα να σου πω το σ'αγαπώ
ότι είχα από μέσα μου να βγάλω.
Σαν αερικό που θέλει οξυγόνο
παίζω με τον εναπομείνοντα τον χρόνο,
στα μάτια μονάχα σε κοιτώ
αυτό μονάχα θέλω, μονάχα αυτό.
Πίσω μου συντρίμμια, χαλασμός
κομμάτια όλη η ζωή μου
στα βράχια γινόμουνα αφρός
πριν πάρω το φιλί σου.
Δεν δίστασα να σου παραδοθώ
δεν δίστασα με διαβόλους να τα βάλω
δεν δίστασα απόψε να σου δοθώ
ότι είχα από μέσα μου να βγάλω.
Παύλος Παυλίδης 3/11/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου