Δεν άντεξα

Δεν άντεξα να σου αντισταθώ,

τα δυο σου χείλη ήθελα να ακουμπήσω,

στα μάτια σου μέσα να χαθώ,

γνωρίζοντας από πριν, ότι είναι λάθος..

Δεν άντεξες κρυμμένα να αφήσεις μυστικά

στην επιφάνεια να έρθουν,

πράγματα που είχες θάψει πολύ βαθιά,

νομίζοντας ότι είχαν πεθάνει...

Ανοιχτό βιβλίο έγινες για μένα,

αφήνοντας μία μία τις σελίδες σου να ξεφυλλίζω,

ψιθυρίζοντας  λόγια  που φέρνουν την σιωπή,

φλερτάροντας με ένα ακόμα λάθος,

το λάθος του μεγάλου έρωτα...

Τι θα ήταν η ζωή μας δίχως τον έρωτα;

Τι θα ήταν η ζωή μας, δίχως αυτό το γλυκό  λάθος;

Τίποτα !!!

Μόνο ασπρόμαυρες εικόνες, θα πέρναγαν από μπροστά μας,

μαύρες σκιές θα γέμιζαν τους δρόμους,

λευκές κιμωλίες, θα έγραφαν σε τοίχους.

Σε αυτόν το κόσμο, δεν θα ήθελα να ζω !

Σε μια ζωή που ο χρόνος την ορίζει,

σε ένα κόσμο που οι μικρές στιγμές δεν περισσεύουν,

εγώ είμαι ένα μικρό γρανάζι που αθόρυβα γυρνάει

με τα μάτια όμως της ψυχής μου σε κοιτάω και..

δεν μπορώ να σου αντισταθώ!

Παύλος  Παυλίδης  25/11/2015