
Δυσβάσταχτο
σταυρό έχει το ριζικό μου,
λυγίζω
από το βάρος, πονάει το κορμί μου,
αγκάθια
κοφτερά με αυλακώνουν πέρα ως πέρα
μα
ο στόχος μου είναι ο παράδεισος, εκεί θέλω να πάω.
Για
να τον βρω, Γολγοθά πρέπει να ανέβω!
Όνειρα
που είχα μακρινά τα άφησα για άλλους,
η
ματαιοδοξία έπαψε σύντροφος μου να είναι,
τα
όρια μου έμαθα ξανά να τα ορίζω,
ψάχνοντας
διαρκώς καλύτερος να γίνω.
Πολλές
φορές όταν νιώθω σαν χαμένος,
όταν
το έδαφος χάνεται από εμπρός μου
το
σταυρό μου θέλω να πετάξω και ελεύθερος
τα
σύννεφα να αγγίξω...
Μα
τούτος ο σταυρός, με έχει στοιχειώσει
τούτος
ο σταυρός με έχει στιγματίσει,
σαν
τατουάζ το δέρμα μου χαράζει
θυμίζοντας
μου συνέχεια ποιος είμαι.
Είμαι
περήφανος για τον σταυρό μου
όσο
και αν πονώ, θέλω να τον σηκώνω.
Δεν
ξέρω τελικά αν καταφέρω στον παράδεισο να πάω,
μα...
τούτος
ο σταυρός μονάχα δικός μου είναι...
Παύλος Παυλίδης
11/11/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου