Δεν
την ορίζεις την αγάπη...
Η
αγάπη είναι στιγμές, είναι σκιές στον χρόνο.
Μπουκέτο
από αρώματα που σε μεθούν,
αλυσίδες
που θες να σπάσουν.
Αχνές
περπατησιές στην άμμο,
που
σε σημάδεψαν για πάντα!!!
Άξαφνα
αρχίζει να κυλά, στο αίμα σου το πάθος.
Βαρκούλες
πάνω σε βουνά,
κήποι στην μέση μιας ερήμου...
Ποιος
είμαι απόψε μην ρωτάς.
Είμαι
υποταγμένος!!!.
Πως να ορίσεις την αγάπη;
Χάνεται
σαν σταγόνα στον ωκεανό,
σαν
μια βροχή, σε άδειους δρόμους...
Ο
έρωτας γλυκά σε προσπερνά, γλυκά σε χαρακώνει.
Σε
παίρνει αιχμάλωτο τις βραδιές,
το φως δεν το αντέχεις.
Στο
κορμί σου απόψε περπατώ, σου γλυκοψιθυρίζω.
Δεν
την ορίζεις την αγάπη!!!
Παύλος
Παυλίδης 12/09/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου