Άδειος

 

Μην μου κρατάς κακία...

Δεν είμαι εγώ, αυτός που βλέπεις.

Ένα κέρινο ομοίωμα είμαι,

που το σμιλέψαν ξαφνικά!!!

Ρούχα φορώ πολυτελείας,

μα το κουφάρι μου, είναι αδειανό!!!

Φύγαν τα παιδιά από τις πλατείες...

Μαζί τους, έφυγα και εγώ.

Έσβησε το χαμόγελό μου,

έσβησε η δίψα για ζωή.

Γεμάτο λάσπες το κορμί μου,

τα νύχια μου, είναι κοφτερά.

Θύματα ψάχνω για να βρω,

πόνο να τους χαρίσω !!!

Σε μαύρο φεγγάρι είναι η καρδιά μου...

Μην μου κρατάς λοιπόν κακία.

Σε θέλω από εμένα... μακριά!!!

Παύλος Παυλίδης 22/09/2016