Αμφιβολία

Σε μια άδεια πόλη, η σιωπή αιχμάλωτο με έχει πιάσει.

Μια ένοχη σιωπή, στον τοίχο με έχει στήσει...

Δεν ξέρω τι να σου πω, υπόλογος μπροστά σου είμαι.

Στα μάτια μόνο σε κοιτώ,

σε αυτά τα μάτια που τόσο αγαπάω.

Τα βλέπω τώρα και πονώ, αφού τόσο πόνο τους έχω δώσει.

Πως μπόρεσα να σου το κάνω αυτό,

ποτέ μου δεν θα με συγχωρέσω.

Σε ποιον ; Σε σένα;

Σου γέννησα ένα εχθρό, που τρέφεται με σκέψεις,

ένα εχθρό αόρατο, που όμως σε σκοτώνει...

Την αμφιβολία!!!

Μαζί τόσα περάσαμε, μαζί χτίσαμε την αγάπη.

Με ακόμα ένα φιλί, με ακόμα ένα δάκρυ.

Αγάπη μου, εσύ είσαι όσα αγαπώ,

θέλω να στο φωνάξω.

Τώρα μονάχος στέκομαι,

άδεια είναι η πόλη.

Αδειάζει η ψυχή μου, όταν είμαι μακριά σου...

Θέλω κάτι να σκέφτεσαι όταν στο μυαλό σου,

μπαίνει η αμφιβολία.

Εσύ είσαι όσα αγαπώ, εσύ μονάχα είσαι.

Και αν σε μαύρη τρύπα πέσω και χαθώ,

αυτό να το θυμάσαι.

Εσύ...

Παύλος Παυλίδης 13/08/2016