Έψαχνα χρόνια για να βρω, δύο ασημένια νομίσματα
για
να πληρώσω τον αναθεματισμένο τον βαρκάρη.
Εκείνον
που στο στερνό μου ταξίδι,
θα
με συντρόφευε για λίγο!!!
Μούσες
σαν την Κίρκη με πλησίαζαν,
για
να μου ψιθυρίσουν ερωτόλογα,
με την υπόσχεση πως
θα μου τα δώσουν,
μα δεν μου τα έδωσαν ποτέ.
Από
συμπληγάδες πέτρες πέρασα και έσπασα τα φτερά μου,
μα
δεν τα βρήκα ούτε εκεί όπως πίστευα ο δόλιος.
Γιατρεύτηκα
όμως γρήγορα και πέταξα και πάλι.
Πέταξα
πολύ ψηλά , θα έφτανα τον ήλιο,
αν
δεν έπιανε φωτιά όλο το κορμί μου.
Νομίσματα
όμως πουθενά όσο και αν είχα ψάξει.
Τότε
ελεύθερος αφέθηκα και κοίταξα την καρδιά μου.
Μόνο
εκεί θαρρώ, πως δεν είχα ποτέ κοιτάξει.
Εκεί που μόνο αν
είσαι αγνός μπορείς να πας να ψάξεις.
Πολύ βαθιά μέσα μου τα είχα από πάντα,
μα
τούτα τα νομίσματα, ποτέ θόρυβο δεν είχαν κάνει.
Τώρα
που ξέρω ότι κρατώ τον πλούτο στην καρδιά μου,
κανένα
ταξίδι μακρινό, κανένα δεν με τρομάζει!!!
Παύλος Παυλίδης
26/07/2015
For The Festivals!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή