Ένα ταξίδι μακρινό μαζί σου θέλω να πάω.
Όχι γιατί θέλω να ταξιδέψω μακριά,
αλλά να...
θέλω το ακατόρθωτο να πλησιάσω.
Με
σένα, να έρθω πιο κοντά.
Εγώ καρδιά μου θα έρθω να σε βρω,
στην
αγκαλιά μου μέσα θα σε κρύψω,
να
βλέπεις αχνές ανατολές.
Και αν σε φεγγάρια μαύρα πέσουμε,
πίσω μην κοιτάξεις.
Και αν σε φεγγάρια μαύρα πέσουμε,
πίσω μην κοιτάξεις.
Μην φοβηθείς,
τα μάτια έχε ανοιχτά.
Όταν είμαστε μαζί,
μικρά φωτάκια γίνονται φάροι
για να φωτίζουν τα μοναχικά μονοπάτια των ψυχών μας
τα μάτια έχε ανοιχτά.
Όταν είμαστε μαζί,
μικρά φωτάκια γίνονται φάροι
για να φωτίζουν τα μοναχικά μονοπάτια των ψυχών μας
δείχνοντας
μας το δρόμο να μην χαθούν,
εκεί
που σβήνουν τα κεριά...
Ένα
ταξίδι μακρινό μαζί σου θέλω να κάνω.
Όχι γιατί θέλω να ταξιδέψω μακριά,
αλλά να...
το όμορφο αύριο κοντά μου θέλω να φέρω.
το όμορφο αύριο κοντά μου θέλω να φέρω.
Παύλος Παυλίδης
24/12/2015
Ενα μεγάλο ταξίδι..ίσως το τελευταίο και πιο σημαντικό ταξίδι μου..ασυμβίβαστο, κόντρα στους δύσκολους καιρούς
ΑπάντησηΔιαγραφήπέρα από κάθε λογική..με πλώρη μόνο τα συναισθήματα,με δυο ψυχές που έχουν γίνει μία..τώρα πια μόνο έτσι θα μπορούσα να ξαναταξιδέψω, κι από ότι φαινεται το έχω αποφασίσει, γιατί η ζωή είναι μικρή και θέλω να ζήσω κάθε σταγόνα της, κάθε στιγμή της...