Αδιάψευστοι Μάρτυρες

Να που είχε φτάσει εκείνη η ώρα,

η ώρα της αλήθειας.

Η ώρα που δεν ορίζεται με χρόνο,

αλλά με χαρά, ή με πόνο...

Πες μου, με αγαπάς;

Πόσο απλή ερώτηση, φαινομενικά, μα...

πρέπει να έχεις καθάρια ψυχή,

γιατί οι απαντήσεις, είναι μονολεκτικές.

Πόσες αλήθειες και πόσα ψέμματα κρύβονται

μέσα σε ένα ναι, ή σε ένα όχι!

Τεράστιες αλήθειες και τεράστια ψέμματα....

Υπάρχουν όμως οι αδιάψευστοι μάρτυρες.

Τα μάτια, εκεί που δεν μπορείς να κρυφτείς,

εκεί που μπορείς να χαθείς κοιτάζοντας τα, μα ..

είσαι σίγουρος ότι θα βρεις, μεγάλες απαντήσεις.

Αδιάψευστος μάρτυρας που καρτερικά παραμονεύει,

για να γίνει πρωταγωνιστής και η σιωπή...

Δεν μιλά, μα είναι πάντα εκεί, τοίχος,

που όσο πάει και μεγαλώνει..

Αλήθεια, με αγαπάς;

Παύλος  Παυλίδης  13/10/2015