Εξοστρακισμός

Έγραψες το όνομα μου, αχνά σε ένα όστρακο.

Με αποστροφή, σαν να μην υπήρχα ποτέ για σένα

στην ζωή σου και το πέταξες.. μακριά.

Ούτε γύρισες πίσω ποτέ να κοιτάξεις, αν έσπασα,

αν έγινα κομματάκια..

Δεν ρώτησες ποτέ να μάθεις, το πως νιώθω.

Όλα τα ήξερες, εσύ !

Τα βράδια που έκλαιγα γοερά, που ήσουνα ;

Στα μάτια πότε με κοίταξες τελευταία φορά,

μήπως θυμάσαι ;

Πότε μου είπες σ’αγαπώ;

Μην με κοιτάς έτσι σαν χαμένη.

Για να κρατηθεί ένας έρωτας χρειάζονται δύο!

Ποτέ σου, δεν το κατάλαβες αυτό.

Τώρα πια είμαι πολύ μακριά από σένα.

Πέρασε πολύς καιρός...

Η βροχή έσβησε από το όστρακο το όνομα μου

και εσένα από τα όνειρα μου.

Ξέρεις...

έγραψα μονάχος το όνομα μου σε ένα χαρτί,

το έβαλα σε μια μποτίλια και το πέταξα στην θάλασσα...

Παύλος  Παυλίδης  21/10/2015