Σύννεφο

Ξεκίνησε σαν ένα απλό σύννεφο,

σαν ένα σύννεφο, σαν όλα τα άλλα,

δεν το είχε πάρει χαμπάρι κανείς

παρά μόνο ένας άνεμος, σιρόκος, κατεργάρης. 

Φύσηξε πάνω του απαλά, χαϊδεύοντας το

και μετά λίγο πιο δυνατά,

θέλοντας να θαυμάσει το άσπρο πέπλο,

που είχε για φορεσιά του.

Σαν μπαλαρίνα χόρευε το άσπρο συννεφάκι,

ανέμελο τριγύριζε στου ουρανού τα κάλλη

δεν είδε το κακόμοιρο που θα έμπλεκε σε λίγο,

η ρότα του το πήγαινε σε ένα άλλο σύννεφο γκρίζο.

Μαζί ένα γίνανε στου έρωτα την πλάνη

και μία στάλα έπεσε, του έρωτα ο καρπός τους

και ύστερα και άλλες πιο πολλές, βροχή που δυναμώνει,

καταιγίδα έγινε πριν βγει λαμπρός ο ήλιος.

Χάθηκε το σύννεφο, ίσως και ο έρωτας τους

ποιος ήταν ο νικητής, ποιος ο νικημένος ;

ποτέ μας δεν θα μάθουμε,

 τα άστρα μάρτυρές μου ….

Παύλος  Παυλίδης  15/09/2015    

Αφιερωμένο σε ένα μικρό σκουνάκι....