Η μεγάλη υπόκλιση

Στην παράσταση αυτή, παίζαμε οι δυο μας,

είχαμε ρόλο πρωταγωνιστικό, μόνο εσύ και εγώ!

Κανείς μας δεν ήξερε την υπόθεση και αυτοσχεδιάζαμε,

προσαρμόζοντας τον έρωτα μέσα στις ζωές μας.

Δεν είχαμε φανταστεί ποτέ,

πόσο δυνατό σενάριο είχαμε στα χέρια μας.

Οι χαρές, οι πίκρες, τα χαμόγελα, τα δάκρυα,

οι αγωνίες εναλλάσσονταν συνεχώς,

όπως οι εποχές του χρόνου.

Έτσι άλλαζαν και τα συναισθήματα μας.

Έτσι είναι ο έρωτας, δεν τον ορίζεις...

Αυτός άξαφνα σε ταξιδεύει,

εσύ δεν ξέρεις πότε αρχίζει, ή πότε τελειώνει.

Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι,

να έχεις έτοιμες τις βαλίτσες σου,

για να μείνεις, ή για να φύγεις!

Σε αυτή την παράσταση,

κάναμε και οι δύο μας μια μεγάλη υπόκλιση,

όχι γιατί το έργο είχε τελειώσει,

αλλά γιατί θέλαμε να αποδώσουμε μεγάλη τιμή,

στον ένα και μοναδικό πραγματικό πρωταγωνιστή....

Τον έρωτα !!!

Παύλος Παυλίδης 28/09/2015