Πληγωμένη καρδιά

Δεν έχεις πια αγάπη να μου δώσεις,

με πάταγο πέσανε οι μάσκες

και φάνηκε το αστείο προσωπείο σου,

να μου χαμογελά αδιάφορα.

Δεν σου κρατώ καμιά κακία,

γελάω ξέρεις και εγώ αλλά...

όχι με σένα αλλά με μένα

που πίστεψα πως είσαι η αγάπη.

Τώρα δεν είμαι παρά ένα κουφάρι,

κορμός σε ένα καμένο δάσος

κάηκε η καρδιά μου, μαζί με τις αναμνήσεις μας

απολιθώθηκα και ούτε καν καπνίζω.

Θα μείνω απολιθωμένος,

όσο η καρδιά μου και αν πονά

στάχτες θα βλέπεις γύρω μου παντού

και αν η αγάπη μου χτυπήσει ξανά την πόρτα,

ίσως από τις στάχτες μου να ξαναγεννηθώ

Παύλος  Παυλίδης  31/08/2015