Στα
ανταριασμένα κύματα αντιστάθηκα
τα
πάλεψα ένα ένα και βγήκα νικητής,
σε
μια απόμερη αμμουδιά.
Τις
βροντές και τους κεραυνούς δεν τους φοβήθηκα
πρόταξα
το γυμνό μου στήθος να με βρούν
μα
εκείνοι ... δεν με βρήκαν.
Σε
καταιγίδες και τυφώνες εγώ δεν κρύφτηκα,
περίμενα
υπομονετικά να με χαϊδέψουν
με
την άγρια μορφή τους.
Μα
όταν έπεσε το πρώτο φύλλο του φθινοπώρου
εκεί
λύγισα, εκεί γονάτισα και έκλαψα πικρά
οι
θύμησές σου με στιγμάτισαν,
έρωτα
καλοκαιρινέ που έφυγες μακριά.
Παύλος
Παυλίδης 01/09/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου