Φόβος

 

Τον  φόβο κανείς μας δεν τον έχει δει.

Αερικό είναι που δεν πιάνεται, σαν φάντασμα με λευκό σεντόνι,

χτυπά τις ασθενικές πόρτες του μυαλού μας.


Έπειτα τις κλειδώνει βασανιστικά μία μία,

με το τεράστιο σκουριασμένο κλειδί  των χαμένων ψυχών...

Σε απρόσιτα μέρη του μυαλού, εκεί φωλιάζει ο φόβος!!!

Φίλος είναι των σκιών, της μοναξιάς, της θλίψης, σαν χάρος

που σε καρτερά με ένα δρεπάνι είναι.

Να σε πάρει θέλει από κοντά, αιχμάλωτο να σε έχει.

Εσύ να είσαι δουλικό, με τις αδύναμες σου σκέψεις.

Δέσμιος θα είσαι μια ζωή αν δεν τον πολεμήσεις!!!

Θα σέρνεις μια ζωή την αναποφασιστικότητα σου, σαν να έχεις,

δεμένες σιδερένιες μπάλες στα πόδια σου, για παρακαταθήκη...

Μέσα στην αφόρητη ζέστη, 

ένα παγωμένο  πρόσωπο θα βλέπεις στον καθρέπτη, 

δαιμόνια θα σε κυνηγούν, στον ύπνο σαν κοιμάσαι.

Ο φόβος είναι ανίκητος, άμα τον πιστεύεις.

Ο φόβος είναι ανίκητος, μόνο αν τον πιστεύεις !

Πρέπει να ψάξεις μέσα σου βαθιά, αν θέλεις να τον διώξεις.

Η ζωή είναι τόσο όμορφη, που σου φέρνει ζάλη,

μπες μέσα στην δίνη της μην σκύβεις το κεφάλι.


Εσύ μόνο έχεις την δύναμη τον φόβο να νικήσεις.

Άσε τα κιτρινισμένα γράμματα άλλος να τα διαβάσει.


Άσε τα πονεμένα δάκρυα, ελεύθερα να κυλήσουν ...

νιώσε την λύτρωση, σε όλο το κορμί σου.


Μόνο τότε θα είσαι έτοιμος να δεχτείς τα δάκρυα χαράς.

Άσε τους χτύπους των ρολογιών, αδιάφορα να χτυπάνε,

μόνο αχνά να τους ακούς, όταν μακριά σε πάνε.

Ο άνθρωπος είναι χαμαιλέοντας, αλλάζει αν το θελήσει.

Αλλάζει χίλια χρώματα, τα πάνω κάτω φέρνει.

Βγάλε από μέσα σου αυτά που έχεις κρυμμένα.

Αυτά ψάξε για να βρεις, πίσω μην κοιτάζεις

ο φόβος δεν είναι παρά μόνο μια σκιά, 

τι και αν σε ακολουθάει ;

Eσύ είσαι ο ρυθμιστής σε τούτο το παιχνίδι.

Ο φόβος πάντα χάνεται, ο ήλιος σαν προβάλλει...

Παύλος Παυλίδης  01/08/2015    


Αφιερωμένο στην φίλη μου Ξένια